FORGEN

"Batalion Śmierci" był rodzajem karnej kompanii.
Po objęciu dowództwa nad powstańcami wielkopolskimi przez gen. Dowbora-Muśnickiego było wielu niepokornych powstańców, których oficerowie Dowbora nie chcieli widzieć pod swoją komendą. Nie należy zapominać, że powstanie wielkopolskie w pierwszej fazie było „pospolitym ruszeniem” i dryl wojskowy zaprowadzony przez tych oficerów nie mógł odpowiadać „rogatym duszom”. W związku z tym utworzono z tych powstańców Poznański Batalion Śmierci. Składał się on z około 400 „niepokornych” żołnierzy. Byli w tym batalionie m.in. znany poeta i satyryk, porucznik Roman Wilkanowicz, porucznik Stanisław Nogaj i inni lewicujący marynarze i powstańcy, wcieleni karnie do tejże formacji. Dowództwo nad całością sprawował weteran Powstania Styczniowego, podpułkownik Feliks Józefowicz. Symbolem tego batalionu była blaszana trupia główka noszona na otoku rogatywki, tuż poniżej wojskowego orzełka. Swój chrzest bojowy formacja przeszła 30 kwietnia 1919 roku w bitwie pod Zabłociem. W trakcie walk nie uzupełniano strat ludźmi z Wielkopolski i z czasem batalion stracił wielkopolski charakter. Żołnierze z tego batalionu brali później również udział w Powstaniu Śląskim w bitwie o górę Św. Anny.

Punktualnie o godz. 17.30 kilkaset rac zapłonęło przed Dworcem Letnim, na ul. Dworcowej, św. Marcinie, Alejach Marcinkowskiego, przed Bazarem i na placu Wolności (tam zapalono ich aż 200!)[...] na historycznej trasie przejazdu Ignacego Jana Paderewskiego z dworca kolejowego do hotelu Bazar.