FORGEN

Witam jako mocno początkujący poszukiwacz własnych przodków mam pytanie przeglądałem książkę z herbami szlacheckich rodów z Polski i przy moim nazwisku - Osiecki, był odnośnik do 6 różnych herbów jakimi się posługiwano. Czy aby ustalić który herb być może należy do mojej gałęzi rodu Osiecki muszę kopać w dokumentach tak daleko jak się da, czy jest jakiś inny sposób. Wiem że moja rodzina miała mały dworek w okolicach Osjakowa (aktualne woj.Łódzkie, kiedyś Sieradzkie).

Pozdrawiam Tomek :)

Tomku,
Najpierw trzeba odnalesc metryki przodkow i sprawdzic czy byli pochodzenia szlacheckiego.
Samo nazwisko nie jest gwarancja szlacheckiego pochodzenia.
Okolo 80% polskich nazwisk wystepuje jednoczesnie w rodzinach chlopskich, mieszczanskich i szlacheckich.
Poczytaj sobie tematy o szlachcie na naszym Forum.

Osieccy wylegitymowali sie ze szlachectwa z herbami Dolega, Jastrzebiec i Pomian.
Jesli odnajdziesz akty chrztow Twoich przodkow z pierwszej polowy XIX wieku, mozna bedzie wtedy sprawdzic czy sa wpisani.
Trzeba znac ich imiona i imiona ich rodzicow.

Na portalu "genealodzy.pl" (zobacz na gorze pierwszej strony tego Forum) jest Geneteka. Sprawdz w Genetece, czy odnajdujesz metryki Twoich przodkow.

Nie trzeba zaczynac poszukiwan genealogicznych od szukania herbu. Herb jest bez znaczenia, byl zmieniany, pozyczany, zapomniany.
Trzeba najpierw szukac metrykalii. Jesli jest to rodzina szlachecka, herb sam sie odnajdzie.
Pozdrowienia,
Bozenna

Wśród legitymowanych potomkowie niejakiego Kazimierza dziedzica dóbr Osieki raz podają herb Dołęga (Jan leg. 1838 i wstecz -Piotr-Antoni-Kazimierz), a innym razem herb Jastrzębiec (praprawnuk tego Kazimierza leg. 1858). Czyli jakby jedna linia taki herb, a 20 lat potem po tym samym Kazimierzu potomek ma już herb inny. W herbach ogólnie dużo poplątania i bardziej jako ciekawostkę, a wręcz dziedzinę sztuki należy to traktować.

Łucja

Co do głównego problemu - trzymaj się rad Bożeny. Obszerniej na ten temat pisałem wielokrotnie, co nie jest zbyt trudne do odnalezienia.
Tomku podaj jakie nazwisko nosiła rodzina, która miała dworek w okolicach Osjakowa i jaki to był czas?
...................
Łucjo! Z całym szacunkiem, ale jeśli piszesz, że wymieniani u Sęczysowej: Kazimierz Osiecki h. Dołęga jest tożsamy z Kazimierzem Osieckim h. Jastrzębiec, to albo wyraźnie napisz, że jest to Twój domysł oparty na tym, że obaj posiadali dobra Osieki, albo jeśli jesteś pewna swego, to przedstaw na to niezbite dowody.
Dodam tylko, że dóbr noszących nazwę "Osieki" było wiele, podobnie jak i rodzin Osieckich.

Tomku,

Oprócz słusznych uwag Bożeny (nic dodać, nic ująć) napisz jeszcze którą książkę z herbami przeglądałeś bo nie wszystkie są wiarygodne nawet jak noszą nazwę herbarz w tytule. Bardziej cenną wskazówką w tym przypadku jest podanie o dworku.

Pozdrawiam,

Andrzej

W uzupełnieniu: jeśli informacja o posiadaniu dworku nie należy do mitologii rodzinnych, to faktycznie może sporo pomóc. Bardzo cennymi źródłami informacji będą dla takiego przypadku księgi hipoteczne w których znaleźć można wiele cennych informacji dotyczących rodziny właścicieli nieruchomości, kolejnych spadkobierców, testamentów, zastawów etc.
Wizyta w archiwum i przejrzenie dokumentacji dla danego obiektu zwanego w tradycji rodzinnej dworkiem, wyjaśni wszelkie wątpliwości czy masz do czynienia z rodzinną legendą czy z faktami.
Trzeba też pamiętać, że nie zawsze 'dworek" ze wspomnień rodzinnych musiał należeć do przodków i wcale nie musiał być dworkiem.
Mamy tu aż nadto przykładów, że bywało zgoła inaczej.
Poniżej podaję przykładowy spis dworów i znajdujących się w bliższej i nieco dalszej odległości od Osjakowa (nie podaję tych z bezpośredniego sąsiedztwa Wielunia, bo wówczas by była mowa o tej lokalizacji). Wskazałem też ostatnich właścicieli o ile było mi to wiadome. Niestety nie mam czasu by się tym szczegółowo zająć, ale też nie sądzę, aby sprawiało to jakieś problemy nawet dla początkującego historyka rodzinnego.

Dwory w okolicach Osjakowa w powiecie wieluńskim i pajęczańskim
Kamionka niedaleko Wielunia – dwór obronny arcybiskupów gnieźnieńskich
Konopnica – do 1939 roku Kozarscy
Rychłocice – do 1939 należał do rodziny Nekandów-Trepków
Wielgie - przed II wojną światową majątek należał do K. Fischera, prawnuka generała Stanisława Fiszera, adiutanta Tadeusza Kościuszki.
Kiełczygłów – dwór należał m. in. do Stanisława Romana Pestkowskiego oraz hrabiego Nesselrode
Radoszewice – zbudowany przez Niemojewskich
Siemkowice - ostatni właściciele – Karśniccy

Bardziej szczegółowe informacje można uzyskać z "Katalogu zabytków sztuki w Polsce" lub kontaktując się z konserwatorem zabytków. Jest też świetnie opracowana strona o dworach i pałacach województwa łódzkiego: http://www.zamkilodzkie.pl/index.htm
O pracowni regionalnej biblioteki wojewódzkiej w Łodzi już nie wspomnę, bo to oczywiste podobnie jak i kontakt z lokalnymi towarzystwami w Wieluniu zajmującymi się rogionalną historią.
Polecam także lekturę (dostępne on-line) doskonałego czasopisma "Na Sieradzkich Szlakach". Znajdziesz tam nie tylko historię większości dworków ale także wiele informacji genealogicznych dotyczących ich właścicieli.

Dziękuję bardzo za wszystkie informacje, sprawę herbu traktuje jako sprawę drugorzędną i formę ciekawostki, jeśli uda się znaleźć faktyczne powiązania będzie miło ale parcia nie mam :). Kwestię "dworku" dopóki faktycznie nie ustalę jego położenia traktuję jak trochę większy dom niż sąsiadów wiem tylko że spalił się wiec nie wiem czy poza domniemanym miejscem gdzie stał jeszcze coś znajdę ale temat będę drążył. Jeśli uda mi się ustalić jakieś konkrety dam znać :). Co do samej książki o herbach poszukam i podam tytuł oraz autora.

Witam,

z mojej strony dodam, że nie odnalezienie swoich przodków w herbarzu wcale nie musi oznaczać, że nie należeli oni do danej rodziny szlacheckiej i nie posługiwali się określonym herbem. Sytuacja taka wiąże się przede wszystkim z tym, że autorzy herbarzy umieszczali w swych dziełach zazwyczaj informacji o najważniejszych (często pełniących godności państwowe i kościelne), najbogatszych liniach rodziny pomijając często te biedniejsze nie mające większego znaczenia. Przykładem jest chociażby rodzina Dmochowskich h. Pobóg, której Boniecki poświęca zaledwie kilka stron, a gdyby umieścić tam wszystkich przedstawicieli tej rodziny z ostatnich 3-4 wieków trzeba by pewnie kilkuset.

Pozdrawiam,
Krzysztof